De profeten uit het Oude Testament leerden vaak de noodzaak van berouw. Jezus onderwees ook berouw, en dat deden ook de apostelen van het Nieuwe Testament. Dus wat is berouw en waarom maakt het uit?
defining Repentance
niemand kan twee wegen in het leven tegelijkertijd volgen. Dus het belangrijkste woord in het Oude Testament voor bekering betekent gewoon ” om te keren.”In berouw keert een persoon zich van de zonde en keert zich tot God. Het hoofdwoord in het Nieuwe Testament betekent “een verandering van denken.”Bekering betekent het aannemen van een nieuw perspectief op de werkelijkheid, met inbegrip van een nieuwe kijk op de zonde, van God en van mezelf.
Het Nieuwe Testament spreekt ook over een emotionele reactie van wroeging of spijt die samengaat met berouw. Maar het gevoel zelf is geen ware bekering. Zo ‘ n gevoel kan om vele redenen ontstaan. Ware bekering kan beginnen met wroeging, maar omvat ook een beslissing om de zonde op te geven.
berouw is dan een goddelijk verdriet over de zonde, gekoppeld aan een oprechte verbintenis om zich te bekeren van de zonde en te leven om God te eren. Het wordt niet alleen gemotiveerd door de gevolgen van de zonde, maar door het besef dat onze zonde God beledigt – of iemand ons nu vangt of niet.
berouw is onderdeel van verlossing
samen met geloof is berouw een onmisbare voorwaarde voor verlossing. Niemand kan vergeven worden van zonden zonder enig aanvankelijk berouw. Een persoon moet zich bekeren van zijn zondige, zelfgeoriënteerde leven en zich tot God wenden-tenminste op een fundamenteel niveau.
Marcus 1:15 Jezus leerde: “het Koninkrijk van God is nabij! Heb berouw van je zonden en geloof het goede nieuws!”
Acts 17:30 de apostel Paulus zei tegen de heidense Grieken: “God heeft de onwetendheid van de mensen over deze dingen in vroegere tijden over het hoofd gezien, maar nu beveelt hij iedereen overal om zich van hun zonden te bekeren en zich tot hem te bekeren.”
True berouw toont aan dat een persoon Gods goede boodschap van verlossing begrijpt. Wanneer mensen de realiteit van de zonde, de ernst en de kracht ervan onder ogen zien, kunnen ze echt waarderen wat Jezus aan het kruis heeft bereikt en hoe verbazingwekkend Gods reddende genade werkelijk is.
berouw van de zonde en vertrouwen in Jezus zijn twee kanten van dezelfde medaille. Niemand kan zeggen dat ze een waar reddend geloof hebben zonder enige bekering voor de zonde op hetzelfde moment.berouw brengt een veranderd leven voort. oprecht berouw vindt plaats op het moment dat iemand het kwaad van zijn of haar zonde begrijpt, er echt spijt van heeft en ervoor kiest het te verlaten. Die innerlijke daad is echt en geldig zelfs als de persoon geen tijd heeft gehad om het te demonstreren door uiterlijke handelingen.
berouw zelf komt voor in het hart. Wat volgt in actie is geen berouw, maar de vrucht van berouw. Zo is het mogelijk voor iemand om berouw te tonen zelfs aan het einde van het leven als er geen tijd meer is om te laten zien wat berouw zou produceren.
toch zal berouw uiteindelijk resulteren in een leven dat God eert. Christenen zullen blijven zondigen. Maar berouw plaatst iemand op een nieuw pad dat in een nieuwe richting leidt. De apostel Paulus zei:
handelingen 26:20 Ik heb eerst gepredikt aan die te Damaskus, dan te Jeruzalem en in geheel Judea, en ook aan de heidenen, dat allen zich van hun zonden moeten bekeren en zich tot God moeten bekeren, en zij zijn veranderd door de goede dingen, die zij doen.
berouw gaat door gedurende het christelijke leven
terwijl berouw noodzakelijk is voor een persoon om een relatie met God aan te gaan, eindigt het daar niet. Na ons eerste beslissende moment markeert dezelfde houding van berouw ons hele leven als Christenen. Jezus riep zijn volgelingen in Sardis op zich te bekeren.
Openbaring 3:3 Ga terug naar wat je eerst hoorde en geloofde; houd het stevig vast. Toon berouw en keer je weer tot mij.
elke dag zouden christenen oprecht berouw moeten ervaren voor alle zonden die we begaan hebben. We moeten onszelf voortdurend op het juiste pad plaatsen door onze zonden te bezitten en van hen af te keren als ze zich voordoen.